Vitamine V

Vandaag is Han jarig. De zon besloot om dat mee te vieren en is de hele dag bij ons gebleven. De regen van gisteren was voor vandaag in ieder geval verdreven. Ook de temperatuur was goed, de buitentemperatuurmeter in de auto klom van 19 graden naar 22 graden in de middag. Na het ontbijt zijn we naar Oostenrijk gereden. Om precies te zijn naar Innsbruck. Thuis hadden we op het internet gezien dat er een kabelbaan naar de top van een berg ging en dat wilden we wel eens proberen.

De rit naar Innsbruck verliep vlot, even een korte tussenstop vlak vòòr de grens gemaakt om een autobahnvignet te kopen. Vlak voor de parkeergarage waar we onze auto wilden stallen gaf ik een wat oudere man met een lange grijze baard voorrang om over te steken. Midden op het zebrapad hield hij even in, staarde naar de nummerplaat van de Focus en riep toen hard Ajax! Dit tot groot genoegen van Han, die een echte Ajaxfan is en dus ook haar duim naar de man op stak door het geopende portierraam. De man reageerde daar op door als een harlekijn te gaan dansen. 🙂

Hier zie je de berg waar we op waren, gezien vanaf Innsbruck

Toen we de kaartjes voor de kabelbaan kochten vertelde de mevrouw achter de balie ons dat we niet met één treintje naar de top konden, maar twee keer moesten overstappen.

Het eerste stuk omhoog met dit scharnierbare metro-achtige wagentje

Het eerste treintje was degene die we hadden gezien op het internet, een soort minimetro. Het startpunt was ook onder de grond. Al snel begon het ding te klimmen en bereikten we het eerste station op 860 meter hoogte.

Foto vanuit de gondel onderweg omhoog

Daar moesten we overstappen in een echte kabelbaan, een bak aan een touwtje dus. 😉 Die bracht ons naar 1905 meter hoogte. Waar we weer overstapten in het volgende bakkie, die bracht ons naar het eindpunt, 2256 meter hoog boven de zeespiegel.

Met een man of 25 (misschien wel meer) in deze gondel is krap!

We hebben genoten van het uitzicht over Innsbruck en de bergen er om heen. Er waren een paar paragliders die naar beneden sprongen. Mannen met ballen van staal in onze ogen, want wij zouden dat niet durven. Er was ook een restaurant, waar we allebei een goulaschsoep hebben gegeten en een cola hebben gedronken. Cola uit een glazen flesje, dus met de smaak van vroeger. Die cola was trouwens welkom want de goulaschsoep was nogal pittig. Na het nuttigen van de consumpties zijn we weer naar beneden gegaan. Zelfde manier, twee keer overstappen. We hebben de Focus weer uit de parkeergarage bevrijd, zonder kosten want door het kopen van de kaartjes voor de kabelbaan was het parkeren gratis. Uiteraard konden we Innsbruck niet verlaten zonder een bezoekje aan de plaatselijke Media Markt, waar Han een autolader voor de Ipad heeft gekocht.

In München hebben we de avondmaaltijd gebruikt en zo kunnen we weer terugkijken op een leuke (verjaar)dag voor zowel Han als mij.