Vitamine V

Op vrijdag 22 oktober zijn we nadat ik klaar was met werken naar Arnhem vertrokken. De planning was om eerst naar het hotel te rijden en dan ergens in Arnhem wat te gaan eten. Omdat het al zo laat was hebben we dat plan laten varen en hebben onderweg in TomTom een McDonald’s ingetoetst. Al snel verscheen de bekende gele M op de display en braaf de aanwijzingen volgend reden we rechtdoor en dus McDonald’s (en de afslag) voorbij. Eva (onze TomTom stem) liet ons vrolijk naar de volgende afslag rijden, daar keren en weer terugrijden. Tien kilometer voor niets gereden, maar het eten smaakte er niet minder om. Het laatste stukje naar het hotel was zo gereden. Dachten we. We hadden een reservering voor Hotel Papendal en in mijn hoofd zat dat aan de rechterkant van de weg tegenover Hotel v/d Valk. Omdat we er nog nooit geweest waren volgden we ook deze keer weer de aanwijzingen van Eva. Die liet ons weer 5 kilometer doorrijden, sommeerde ons vervolgens om om te keren en bij Hotel v/d Valk linksaf te slaan. Dat waren twee missers op één dag. Hotel Papendal ligt op een nogal uitgestrekt eigen terrein waar we dus ook gelijk verkeerd reden en een auto van de bewaking achter ons aan kregen, die ons uiteindelijk wel op weg hielp. Het hotel en de kamer waren prima.

De volgende dag hebben we genoten van het echt heel uitgebreide ontbijt. Na het ontbijt zijn we even de grens overgewipt naar Duitsland. We wilden niet te ver, dus hadden we Wezel uitgekozen als bestemming. De burgemeester hebben we er niet gezien maar wel zijn naamgenoten (wie is de burgemeester van Wesel……..).

Een paar ezeltjes uit Wesel

Erg leuk gedaan al die ezels door de hele stad heen, bij de winkels waar een ezel stond heeft die ezel ook een beschildering die met de winkel te maken heeft, zoals schoenen, waterpijpen (!) enzovoorts.

Toen we weer terugreden naar Nederland en de grens naderden zagen we ineens de matrixborden 70 km/h aangeven. Nederland weer, zeiden we tegen elkaar. Al snel bleek waarom je daar maar 70 mocht. Ongeveer 10 meter na de grens stond een horde motoragenten te wachten op overtredingen. Eén ervan zette met een enorme spurt de achtervolging in op een Duitse auto. Die Duitser zal zo 120 hebben gereden. Mag niet, ok, maar om nou een kleine 70 km zone nét na de grens in te stellen, dat is gewoon geldklopperij want even verderop was het einde alle verboden. Je mag het niet zeggen, maar ideeën over boeven vangen in plaats van dergelijke kinderachtige bezigheden, kwamen wel in ons hoofd op. 😉 Wij hielden ons wijselijk aan de snelheid dus wij mochten gewoon doorrijden.

Goed, terug naar het hotel, daarna in Arnhem wat gegeten en toen was het tijd voor het concert. Dat zou om 20:00 beginnen maar dat bleek de start van het voorprogramma te zijn met Frans Duijts waar we beslist niet op zaten te wachten! Een half uur was de man bezig met ons te vervelen en toen was het pauze. Om 21:00 kwam Jan Smit dan eindelijk zingen en dat was weer leuk als vanouds. Alleen, als we hadden geweten dat Jan pas om 21:00 zou beginnen hadden we wel later gekomen. Nu zaten we vanaf 19:30 al in de zaal, dus anderhalf uur te wachten.
Na het concert weer naar het hotel waar we als snack wat bitterballen hebben gegeten.

De volgende dag hebben we weer genoten van het ontbijt. Het is een mooie ruimte en een geweldig uitgebreid buffet. Enige minpunt is dat de borden al werden weggehaald terwijl we nog bezig waren met de koffie, met de mededeling: “U bent al klaar met eten hé?”. Echt gastvrij kan ik dat niet noemen, dus volgende keer toch maar weer v/d Valk. Ongeveer 12:45 waren we weer thuis. Al met al hebben we een geweldig weekend gehad, een leuk uitje met een fijn concert zo tussen de twee Engelandvakanties in.