Vitamine V

Toen we vanochtend wakker werden en een blik door het raam wierpen zagen we dat het sneeuwde. Hele kleine, fijne vlokjes, en alles werd buiten zo mogelijk nog witter dan het al was. Na het aankleden zijn we gaan ontbijten. Dat ontbijt is werkelijk fantastisch. Nu zijn we wel wat gewend bij v/d Valk en ook bij Hotel Papendal was het prima, maar dit sloeg alles. Een zeer uitgebreide keus aan vleeswaren, kaas en andere zuivelproducten, diverse soorten brood en zelfs gebakken aardappeltjes. In de modern ingerichte eetzaal konden we naar buiten kijken waar het nog steeds sneeuwde. Bij de receptie hebben we een muntje gehaald om de parkeergarage te kunnen uitrijden.

Ons eerste doel van de dag was een vestiging van de Media Markt. Niet zomaar een, maar de grootse vestiging ter wereld van dit electronicaconcern. We hebben daar lekker rondgekeken, een geluidskaart voor mijn pc gekocht en besloten later nog eens terug te komen omdat we nog niet alles hadden bekeken. Nadat we ook nog een vestiging van ons andere favoriete electronica (en nog veel meer) zaak Conrad hadden bezocht zijn we naar het Olympia-Einkaufszentrum gegaan, een groot winkelcentrum met vestigingen van veel bekende Duitse winkelketens en nog veel meer. We hebben daar kraskaarten gekocht zodat we onze Duitse simkaarten konden opladen en kwamen halverwege het winkelcentrum een oude bekende tegen, die kennelijk op weg naar Spanje een omweggetje heeft gemaakt. Want wie zat daar op 17 december? Sinterklaas! Wij zijn er nog steeds niet achter wat de goedheiligman daar deed. Ja, kinderen ontvangen zoals hij bij ons ook doet, maar op 17 december? Hij was in ieder geval wat onhandig (of was het wat anders?). hij liet diverse malen zijn staf vallen en na enkele minuten liep hij met een onzekere tred weg.

Inmiddels was het tijd om wat te gaan eten en dat hebben we in het winkelcentrum gedaan. Na nog wat spulletjes te hebben gekocht zijn we teruggereden naar het hotel. München is een grote stad, maar met TomTom was het vinden van de weg geen probleem. Ondanks dat het de hele dag had gesneeuwd was het rijden geen enkel probleem, de straten waren prima begaanbaar. We hebben er verder een rustige avond van gemaakt en konden terugkijken op een geslaagde dag!

Na het aankleden en het ons inmiddels bekende van der Valk ontbijt hebben we de auto weer volgeladen met de bagage en zijn we eerst nog even naar de plaatselijke Aralpomp gereden. De Focus reed nog steeds op de Engelse benzine waarmee we dwars door Engeland en daarna naar Duitsland zijn gereden. Tijd om te tanken dus.

Daarna zijn we de autobahn opgegaan en op weg gegaan naar München. Het plan was om een tussenstop te maken in Heidelberg, maar door onzekere weer besloten we maar om niet van de autobahn af te gaan. Stoppen kun je ook in een van de autobahnrestaurants en dat spaart een hoop tijd uit. We zijn toch één keer van de autobahn af geweest, een kilometer of vijf, om te eten bij een McDonald’s. Daarna was het nog een uurtje rijden naar het hotel. Het was een lange rit, met pauzes hebben we er ongeveer zeveneneenhalf uur over gedaan. Als we weer naar München gaan doen we het anders, dan slapen we halverwege en niet vlak over de Nederlandse grens.

In München aangekomen was alles wit en niet zo’n beetje ook. Alles zat onder een dikke laag (zo’n 30 centimeter) sneeuw. Maar in tegenstelling tot in Nederland (waar een regenbui al een verkeerschaos veroorzaakt) gaat alles hier zijn gewone gang. De winterdienst zoals dat hier heet rijdt met sneeuwschuivers die ook meteen strooiwagens zijn door de straten. Niet alleen de hoofdwegen, ook de kleinere straten worden onder handen genomen. We hebben dan ook totaal geen last gehad van de sneeuw. Met behulp van TomTom was het hotel zo gevonden. We reden dwars door de stad, maar er zijn tunnels onder de grond een ook daardoor stroomt het verkeer goed door. Het hotel is werkelijk prima, mooie kamer, vriendelijke ontvangst. We hebben besloten de Focus gedurende deze vakantie iedere dag in de ondergrondse parkeergarage van het hotel te stallen. Het sneeuwde toen we aankwamen, het vroor ook nog en zo kunnen we iedere ochtend zo wegrijden.

Morgen gaan we de stad verkennen!

Vandaag gaan we voor een weekje naar Duitsland. De eigenlijke bestemming is München, maar we slapen zowel op de heen en terugreis is Moers om de reis te onderbreken. Even na het middaguur zijn we vertrokken. Slechts één file onderweg, en die duurde maar kort. Nadat we de grens over waren werd het landschap al snel wit. In Moers lag een aardig laagje sneeuw op het parkeerterrein.

We hebben voor deze overnachting een suite gereserveerd bij van der Valk. Een mooie luxe kamer met alles er op en er aan.

Huiskamer die je ziet bij binnenkomst

De jacuzzi in de slaapkamer

Ruim bed met ervoor (in de zwarte kast) een omhoogschuifbare flatscreen

Het diner hebben we ook bij van der Valk gebruikt, we hadden geen zin meer om er verder op uit te gaan. Morgen gaan we de lange rit naar München (van Moers naar München is 600 kilometer) maken.

Zoals gebruikelijk werden we al vroeg gewekt door de oproep om vooral te komen ontbijten. En ook zoals gebruikelijk hebben we die oproep in de wind geslagen en sliepen lekker door tot 7:45. We hebben koffie gemaakt in de hut en ons op ons gemak aangekleed. Stipt om 09:00 lag de ferry stil aan de kade en vlak daarop reden we weer op Nederlandse bodem. Zonder ook ook maar enige controle van de Marechaussee ( ze waren er niet eens!) reden we het terminal-terrein af. Omdat het zondag is hebben we geen files gezien. Onderweg hebben we ontbeten en even na 11:00 uur waren we weer thuis. We hebben het weer erg naar ons zin gehad, ondanks dat het voor Han erg vermoeiend is geweest. Maar ook ik merk dat het allemaal wat minder soepel gaat dan een paar jaar terug. We hebben deze vakantie 1810 kilometer gereden.

Morgen krijgt de Focus een wasbeurt, zo smerig als hij nu is is ie nog nooit geweest, helemaal wit uitgeslagen van de pekel. Of dat veel zal helpen…… woensdag vertrekken we naar München, en daar is het ook vrij sneeuwzeker. En omdat het verplicht is in Duitsland bij winterse omstandigheden gaan er morgen ook winterbanden onder de Focus. Dus over enkele dagen weer nieuwe berichten op dit weblog!

Vanavond gaan we weer met de ferry naar Nederland dus na het aankleden heb ik de Focus volgeladen met de bagage en alles wat er bij is gekomen de afgelopen week. Het ontbijt hebben we deze keer bij Morrisons in Chorley gebruikt, dat is maar even van de route naar Hull af. Nadat wij hadden gegeten was het tijd voor de Focus om bijgetankt te worden. ook bij Morrisons. Zij hebben bijna altijd de goedkoopste benzine in de omgeving, zo ook nu weer. Van Chorley zijn we in één ruk doorgereden naar Hull. Niet direct naar de ferryterminal, we zijn eerst nog even de stad in geweest. Nog wat laatste aankopen gedaan en toen was het dan toch echt tijd om naar de ferry te gaan. We waren 10 minuten te vroeg. Dachten we maar de man die de ramp (de oprit voor de auto’s) moest bedienen was te laat, en dus konden we pas om 17:45 aan boord van de Pride Of Hull in plaats van 16:30.

Toen we eenmaal in de hut waren was het wachten alweer snel vergeten. Het was weer net zo’n hut als op de heenreis, met minibar, televisie en deze keer zelfs een bad. We hebben live naar de finale X-Factor UK gekeken. Het was net zoals de heenreis en ontspannen overtocht en de volgende keer dat wij van deze verbinding gebruik maken nemen we weer zo’n luxe hut. Is de meerprijs zeker waard.

Vandaag hebben we ontbeten bij Morrisons in Morecambe. Dat konden we mooi combineren omdat daar volgens de fabrikant een winkel zit die een bepaald merk schoenen verkoopt waar ik altijd op loop.
De winkel was kennelijk in andere handen overgegaan, want ze ze hadden van dat merk (Padders) nog nooit gehoord. Niet erg, ik had nog twee adressen in de buurt van Blackpool en Morecambe is een leuk plaatsje dus we hebben ons toch wel vermaakt daar. Toen we uitgekeken waren zijn we naar Preston gereden, waar het tweede adres op mijn lijstje was. Die verkocht wel de schoenen van dat merk, maar niet het model wat ik wilde hebben. Dan maar door naar Cleveleys, dat zo ongeveer vastligt aan Blackpool. Die winkel was helemaal niet te vinden, en ook een erg vriendelijke en behulpzame politieagent kende die winkel niet. Dan maar niet, ik bestel ze wel via het internet en dan heb ik ze na drie dagen ook thuis. We hebben in Cleveleys een bakkie koffie (thee voor Han) gedronken in een pub waar zelfs een koekje bij geserveerd werd. Ongebruikelijk voor het Verenigd Koninkrijk, maar wel leuk en lekker. 😉

Ook nog wat boodschapjes gedaan in de drukke winkelstraat daar. We hebben onszelf een Monopolyspel cadeau gedaan. Niet de gewone versie, maar een zonder geld en kans en algemeen fondskaarten. In plaats daarvan gaat alles met een soort creditcard die je in een apparaat steekt. Het bord is ook niet vierkant maar rond.
De avondmaaltijd hebben we gebruikt in dezelfde pub in Blackpool waar we woensdag ook hebben gegeten, slechts 20 minuten rijden volgens TomTom. Dat zou ook het geval zijn geweest, maar doordat de promenade (boulevard) is opengebroken werd alle verkeer omgeleid door de stad en zo duurde het ritje naar de pub bijna een uur. Het eten smaakte er niet minder om en met een gevulde buik zijn we weer teruggereden naar het hotel. Ondanks de mislukte schoenenjacht hebben we een leuke dag gehad!

We hebben vanmorgen rustig aan gedaan en bij Morrisons ontbeten. Daarna zijn we richting Schotland gereden. Waar ons hotel is, daar ligt zo goed als geen sneeuw maar rijd je een half uurtje noordelijk dan wordt het al rap meer. De wegen bleven goed begaanbaar dus genoten we van het uitzicht.

Steeds meer sneeuw toen we richting Schotland reden

Bij het Bord “welkom in Schotland” lag echt een hele laag!

Klik hier voor de panorama foto grens Engeland – Schotland.
De foto is te breed voor op ’t blog.

Mooi doorkijkje in Schotland

Mooie weggetjes met erg veel sneeuw

We hadden bekijks van een Schots Schaap

We zijn maar heel even in Schotland gebleven, vooral omdat er behoorlijk sneeuw lag en we niet voor verrassingen wilden komen te staan. Na het maken van wat foto’s zijn we dus teruggereden naar Engeland en streken we neer in Carlisle. In Carlsile hebben we wat boodschapjes gedaan en hebben we bij Costa Coffee een bakkie gedronken. Het was leuk daar. Alles volop in kerstsfeer.

Carlisle in kerstsfeer

We hebben ook wat gegeten in Carlisle en zijn daarna in ongeveer 1,5 uur naar huis gereden. TomTom-Eva leidde ons het laatste stuk over behoorlijke rare kleine weggetjes maar uiteindelijk kwamen we toch thuis aan.

Sinds de longembolieën van begin vorige maand moet ik antistollings-medicatie slikken waardoor mijn bloed niet ongecontroleerd stolt en er dus geen nieuwe bloedstolsels ontstaan. Ik ben nog niet stabiel ingesteld dus moeten we deze vakantie 1x bloed laten prikken om de stollingswaarde (INR) te laten bepalen en dan naar aanleiding van die uitslag een nieuw schema voor de antistollings-medicatie te krijgen van de plaatselijke arts. Op internet stond dat daar internationale afspraken over zijn dus wij gingen vanmorgen “even” naar het ziekenhuis van Blackpool ervoor omdat ik vandaag geprikt moest worden.
Het inschrijven in het ziekenhuis duurde eventjes vanwege een nieuw computersysteem aldaar maar uiteindelijk werd er een half uurtje na aankomst bloed afgenomen wat meteen naar het lab ging. De uitslag zou na ongeveer 45 min bekend zijn. So far, so good. Allemaal erg aardige mensen.

In het ziekenhuis is een Costa Coffee, dus daar hebben we onze tijd doorgebracht en ontbeten. Om 13.45 zijn we teruggegaan naar de ehbo. Dat was al 15 min later dan dat de uitslag bekend zou zijn. Helaas nog geen uitslag dus werden we verzocht om in de wachtkamer plaats te nemen. Het was daar zo warm dat we allebei zowat in slaap vielen daar. Uiteindelijk wisten ze om 14.00u m’n INR. Die was 1.8, dus te laag. De arts die we erover spraken had werkelijk geen idee hoe ie moest doseren. Hij kende het medicament “marcoumar” niet en ging zitten googlen erop. Dan verlies je je vertrouwen rap in zo’n dokter hoor. Enfin, we wisten de bloeduitslag dus daarmee wilden we onze Nederlandse trombosedienst bellen. Helaas nam daar een antwoordapparaat op die zei dat ze tot 13.30u onbereikbaar waren voor de lunch. Het was toen al half drie onze tijd dus in Nederland half vier. Ze hebben dus gewoon vergeten om na hun lunch het antwoordapparaat uit te zetten. Toen hebben we maar een “trombose-nummer” in Nederland gebeld wat alleen voor artsen is. Tja, je moet toch wat. Zij hebben mijn huisarts gebeld en die belde mij weer. Ik heb van hem een aangepaste dosering voor mijn antistollings-medicatie gekregen. Wat een gedoe weer he. Het kan ook nooit eens gewoon gaan.

Nadat we eindelijk alles in orde hadden zijn we nog even Blackpool in geweest. Niet echt uitgebreid want ik kwam haast niet vooruit. Morgen weer beter hoop ik. We hebben vanavond heerlijk in een pub gegeten. We zijn nu thuis in het hotel en maken er een rustige avond van.

Vandaag zijn we naar de andere kant van Engeland gereden om daar vier nachten te verblijven. Tot onze verbazing zat er geen ijs op de auto, dus nadat alle bagage ingeladen was konden we zo wegrijden. Eerst nog ontbijten bij Morrisons in Wakefield en toen op weg. De rit op zich duurde niet zo lang, ongeveer anderhalf uur maar we hebben onderweg toch een uitgebreide pauze genomen met een kannetje thee voor Han en een latte (koffie verkeerd) voor mij. Hoe verder we naar het westen kwamen hoe minder sneeuw er op de heuvels lag.

Bij het hotel aangekomen volgde na het inchecken weer het lossen van de auto. Daarna zijn we naar Blackpool gereden. Vandaag, 7 december, is er een vervolg van het computerspel uitgekomen wat wij beiden heel graag spelen. Dat spel heet World Of Warcraft en die langverwachte uitbreiding heet Cataclysm. Als we zondag thuiskomen kunnen we gelijk gaan spelen. In de winkel lag ook nog een mooi boek over het spel, en ook ik had een opdracht gekregen van Sinterklaas en Han is er erg blij mee. 😉

Verder nog wat kleine boodschapjes gedaan en daarna zijn we gaan eten. Terug naar het hotel voor een rustige avond. Het was door het reizen een lekkere rustige dag voor ons allebei. Door het zo rustig aan te doen lukt het allemaal net, dus morgen doen we dat ook weer.

Gezien de ervaringen van gisteren hebben we besloten om het vandaag héél rustig aan te doen. Ook vanochtend moesten we de auto weer ijsvrij maken. Daarna zijn we weer gaan ontbijten bij Morrisons, deze keer in Wakefield. Het was daar een stuk rustiger dan gisteren in Barnsley. Na het ontbijt zijn we naar Scarborough gereden. We vonden het daar zaterdag erg leuk, het is ongeveer anderhalf uur rijden zodat we lekker in de auto kunnen zitten en genieten van het besneeuwde landschap. Dat was een stuk minder vermoeiend dan rondslenteren in een winkelcentrum.

Een van de prachtige foto’s van vandaag.

Aangekomen in Scarborough eerst nog wat foto’s gemaakt en daarna zijn we wat gaan muntjes gaan schuiven op de schuifautomaten die we leuk vinden. We wilden eerst nog even het centrum in, maar besloten dat plan te laten varen. De winkels die we willen bezoeken zijn ook te vinden in Blackpool (waar we morgen naar toe gaan). Wat we wel hebben gedaan is toen we de stad uitreden een bouwmarkt bezoeken om te kijken naar een medicijnkastje. We hebben er één naar ons zin gevonden en die ligt nu in de kofferbak van de Focus. Ook de avondmaaltijd hebben we bij Morrisons gebruikt en we waren om 19:30 weer in het hotel.

Morgen gaan we verhuizen, dan gaan we van Noordoost Engeland naar Noordwest Engeland. Een ritje waar anderhalf uur voor staat, maar je weet nooit wat het weer gaat doen. Volgens de weersberichten komt er weer een sneeuwfront aan. We zien wel wanneer het weer begint met sneeuwen. We hadden allebei een wat betere dag dan gisteren, maar toch kostte het Han allemaal veel moeite. Niet zo gek, ze is nog steeds herstellende. Dus ook morgen doen we het weer allemaal heel kalm aan. Ondanks dat alles hebben we een fijne dag gehad en zoals bijna altijd weer veel plezier samen gehad. 🙂